Thursday, July 10, 2014

නුඹ නැතිදා.......



මා එක්ක
දිනෙක නුඹ
ඇවිද ගිය පාර දිග
තනිකමෙන් විඩාවී
ඇවිද ගිය එක් දිනෙක
අපි එකට ඉද උන්නු
තරහ වුණු යාළු වුණු
හසරැල්ල කදුලැල්ල
ආදරෙන් බෙදාගත්
රොබෝරෝසියා ගහ මුල
සීතල සිමෙන්ති බංකුව
හමුවුණා අද මට.........
මොහොතකට වාඩිවී
අතීතේ එක් දිනෙක
ගිලිහි ගිය සීතලම පෙම් කදුලක්
ඇහිදින්න තැත් කලා මම
හිත රිදී නුඹ හඩපු එක් දිනෙක
සැනසූව හැටි නුඹව
පපු තුරේ හොවා මම
මතක් විය ඇසිල්ලෙක.........
නුඹ ඇතැයි.. ළග ඇතැයි දැනී
බැලූ කල නුඹ උන්නු තැන
තවම හිස්වෙලා වම්පස
සීතලට ගල්වෙච්ච
මතක කදුලක් විතරක්
තනිවෙලා......

                                                                picture by  Thomas E Mostyn

52 comments:

  1. බොලාට ඔක්කෝම දස වැඩ කරන්න ඔය රොබෝරෝසියා නංගි තමා එහෙනං දර දිය ඇදල තියෙන්නේ.. හැක්..

    මේ ටික දවසට මං දැක්කා බං බොහෝ දෙනෙකුගේ මතකයන් තුල රොබෝරෝසියා ගුලි වී හිටිය අයුරු.. මනරම්

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒ රොබෝරෝසියා සහ මේ රොබෝරෝසියා වෙනස් නෙව..
      නමුත් ඒ සුවද ලෙංගතු කම එහෙමමයි නෙව

      Delete
  2. ඇඞනේවා තනි ඇහට
    එල ද බ්‍රා

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඇයි තනි ඇහැට ඇඩෙන්නෙ... හැක්...
      බ්‍රා ලස් ඩේ නං පහුවුණා...
      ස්තූතියි සංජීව

      Delete
  3. කී දාහක් රොබරෝසියා ගස් යට මෙව්වා කොරලා ඇද්ද නේද මචෝ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක නං ඇත්ත..
      මේව ඒව ඔක්කම..
      හැක්

      Delete
  4. Tears of memories කියලා සිංහලෙන් කියන්නේ මේකට නේද?

    ReplyDelete
    Replies
    1. මොන ජාතියෙ සිංහල යෙක්ද අප්ප ඒ...
      හිහි
      වෙන්න ඇති නේ

      Delete
  5. මතයන් අමතක් කරන්න බැරිකම හරිම දුකක් නේද වෙලාවකට

    ReplyDelete
    Replies
    1. මතකය දුකක් ඒත ඒ දුකෙන් මේ වගේ දේවල් බිහි වෙනව නං ඒකත් සතුටක්

      Delete
  6. විරහව ලොකේ තියෙන හොදම රසයද කොහේද

    ReplyDelete
    Replies
    1. අනේ මේ...
      මං එහෙම දන්නෙ නෑ ඔන්න

      Delete
  7. මල් හැදෙන කාලෙට ඔය ගහ යට ඉඳගෙන හිටියොත් විනාඩි කීපයකදී මලෙන් වැසීගිය මල් මාමා කෙනෙකු වෙන්න පුලුවන්..

    ReplyDelete
    Replies
    1. හ්ම්...
      ඒ අත්දැකීම මටත් තියේ...
      ලා රෝස මල් මාමෙක්

      Delete
    2. උඹල ගැන ඉරිසියයි.

      Delete
    3. මනෝ...
      ඇයි අෆ්ෆා ඒ

      Delete
    4. මං තමයි මල් මාමා...හූූ...හූ...

      Delete
    5. මේ ඇවිත් ඉන්නෙ මල් මාමා...
      ආයෙ අපිට මක්කට කියල ඉරිසියා කොරනවද..
      ;මෙන්න මුට කොරහංකො
      හැක් හැක්

      Delete
  8. Replies
    1. ඉස්කෝතුයි ප්‍රියෝ

      Delete
  9. රොබරෝසියා ගහට කතා කරන්න පුළුවන් නම් ආදරේ, විරහව ගැන බොහෝදේ කියාවි..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඇත්ත... හමුවීම වෙන්වීම බොහෝ දේ ගැන

      Delete
  10. රොබෝසියා කිව්වම පෙරාදෙනියම තමා මතක් වෙන්නේ . හඃ හඃ හඃ හඃ
    එල එල .
    ඔය රහ අපිටත් දැනිලා තියෙනවා . හරිම අප්සට් හැගීමක් ආවා ඉස්සර . දැන් නම් තියෙන්නේ පරණ මතකයන් මතක් කරලා ගන්න සතුටක් තමා .

    ReplyDelete
    Replies
    1. පරණ මතකයන් ඒ කාලෙ කටුක වුණත් මතක් වෙද්දි මහිරියි නෙ...
      ස්තූතියි වයලීනො

      Delete
  11. තනි රකියි ඒ කඳුල නුඹ නැති හැමදාම..
    -----------------
    නියමයි මලයා..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි හිරාන් අය්ය

      Delete
  12. මරු මචං පද ටික..
    ඔය රොබරෝසියා ගහ කී දෙනෙක්ගෙ ආදර කතාවට සෙවණ දෙන්ඇත්ද නෙහ්..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක ඇත්ත..
      පේරේ වෙච්ච දේ නං අපරාදයක්

      Delete
  13. විරහව අත්දැක නොමැත.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක නං හැබැම පාඩුවක්...
      හැක්

      Delete
  14. ඔය වගේ එකක් මමත් ලිවුවා කාලෙකට කලින්.. දැන් ඒක කොහේද මන්දා..

    කවිය එල..

    ReplyDelete
    Replies
    1. අපරාදෙ දිනේෂ් අඅය්ය ලීව නං ලෙසටම ඇති...
      සැක් ඉතරක්...

      ස්තූතියි අගය කලාට

      Delete
  15. අයියත් මේ දුක්බර මතකය එක්කාසු කරගත්තේ පේරාදෙණියේ රෝබෝසියා ගහ යටදීද ? හ්ම්ම් කවිය නියමයි. හිතට වැදුන හොඳට

    ReplyDelete
    Replies
    1. නෑ මේ වෙන කෙනෙක්...
      එයා නං තාම ඉන්නව...

      ස්තූතියි

      Delete
  16. සිහිනයක්ම වෙච්ච මගේ සිහින පාරාදීසය.

    කවද කොතන ඔය පිංතූරෙ දැක්කත් මගෙ හිත කීරී ගැස්සෙනවා.

    අද ඒක තවත් වැඩිවුනා. ඒ කියන්නෙ වලේ ඒ ලස්සන ආයෙ නෑ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. මං දැක්ක මේ කොමෙන්ට් එක කොහෙ හරි උඹ දාල තියේ...
      මක්ක වෙලාද බං

      Delete
    2. රොබරෝසියා ගැන තිබුන හැම නිර්මාණයකටම මං ඔය කමෙන්ට් එක දැම්ම මචං. මේ තුන්වෙනි පාර. ඉස්සෙල්ලාම මධුරංගගේ එකේ. ඊළඟට සඳුන් සෙවනේ. මට පේරාදෙණිය සරසවිය සම්බන්ධ හැම දේකදීම ඔහොම හිතෙනවා බං.

      Delete
    3. ඒකත් එහෙමද...
      සොරි අවුලක් හිතුණ නං... දන්නවනෙ මචෝ කියන්න තියන දේ පොල්ලෙන් ගැහුව වගේ කියනව කියල

      Delete
    4. පිස්සුද මචං. මොන අවුලක්ද? කඳේ බඩේ තියන් ඉන්නැතිව අන්න එහෙම කෙලින්ම හිතට එන එක ඇහුවම ප්‍රශ්නෙ ඉවරයි. ඕක මගෙත් තියරිය.

      හැම එකටම ඒක දැම්ම පලියට උඹේ එකටත් ඒකම දැම්මට මායි සොරි කියන්නෝනි.

      Delete
    5. එච්චර හිතන්න එපා මගෙත් කට හොද නෑ නෙ

      Delete
  17. එදා සෙනෙහෙන් නොබැදුනා නම් මෙදා වියොවක් නැ

    ReplyDelete
    Replies
    1. හිහි... ඒක නං ඇත්ත...
      ඒත් නොබැදී ඉන්නට බැරිවුණා දමිත් අය්ය

      Delete
  18. පද පෙල අගෙයි මහේෂ් ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි ළිහිණි යො....

      Delete
  19. අලංකාර නිසදැසක්... හැගීමක් කවියක් වෙලා වගේ. ඒ බව ඒ පද වල ගැබ්වෙලා තියෙනවා...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඉස්කෝතුයි කුරුටු
      අද නං පරක්කුයි වගේ නේහ්

      Delete
  20. සද තනිවෙලා අහසේ.....
    හිරු තනිවෙලා......
    උතුරා කදුලක්.....
    අද වියැකිලා.....

    ඒ ගස්වලට,ගල්තලාවලට කතාකරන්න පුලුවන් නම් පැය ගානක් එක දිගට කතාකරන්න ඒවා තියේවි

    ReplyDelete
    Replies
    1. අම්මේ එහෙම නං සුජීව පොසන්නආරචිචියා දවස ගාන එක එක තැන ඉන්ටවු තියයි... ඒවයින් පොත් ලියන්න කියල

      Delete
  21. පේරාදෙණියෙ වලේ රොබරෝසියා ගහ මෙවැනි කී දාහක් සිදුවීම් දෙස නෙත් යොමා බලා ඉන්න ඇද්ද....ඒ ගහත් නොයෙන ගමන් ගියා නොවැ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒ ගස සේම මා ප්‍රේමයද නොයෙනගමන් ගියේ හිතේ ඇති මුල් ටිකවත් නොඋදුරා දමාය

      Delete
  22. අතීතය සුන්දරයි! රෙබරෝසියා ගස් යට බංකු ආදරේ කොයිතරම් නම් විඳලා ඇද්ද?

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක නං ඇත්ත...
      මං ආසය ගහක් තමා රබරෝසි...
      ස්තූතියි මෙහෙ ගොඩවැද්නට

      Delete