එන්න කවුළුවෙන් පිටතට පියඹන්න

                           

 පුෂ්ප මකරන්ද යෝ අඳුරු ගුහා වන් හි ම සැඟව මිය යා යුතු නොවේ... නිතරම රොන් උරනා බඹරුන්ට පාවාඩ පිණිස එළිය යුතු ද නොවේ... ඒ තුළින් අළුත් ජීවිතයක් දැකිය යුතු ය යන්න මගේ අදහසයි... අනේක වූ අකුරු මැද සරණ සිය ගණනක් වූ වියුණු සටහන් කරුවන් අතර අති විශිෂ්ටයන් අතිමහත් ය... ලියන්නන්ට වඩා කියවන්නන් ද එසේම ය. නමුත් ඔවුන් බ්ලොග් අවකාශයෙන් එහාට සිය අත්තටු විහිදා පියඹා යන්නේ කලාතුරකිනි... ඉදින් අලසකම පසෙ කලා ඔබේ නිර්මාණ වැඩි පිරිසක් අතර බෙදා හරින්න සුදානම් වන්න යැයි යැයි මම ඔබෙන් ඉල්ලමි...