වෙලාව දොලහ
පහුවෙලා. කළු කලිසමට සුදු පාට අත් දිග
ෂර්ට් එකක් ඇදල කළු සපත්තු දෙකක් දාන් ෂර්ට් එක කලිසමට යටකරල ටිකක් වැදගත් පාටට
පේන්න බයික් එකේ නැගල මං කුරුණැගල යනව. අද දෙමළ පන්තියෙ සහතික දෙන දවස. අපිට දෙමළ
ඉගැන්නුවෙ හාමුදුරු නමක්. උන්නාන්සෙ කියපු විදිහට ගෑණු ලමයි සුදු සාරි. පිරිමි
ළමයි සුදු ෂර්ට් එක කළු කලිසමට යට කරල ඇදල සපත්තු දාල වැදගත් විදියට එන්න ඕන. බස්
එකේ යන්න බෑ කියල හිතුණ හන්ද මං බයික් එකේ යනව.
කෑගල්ල පොල්ගහවෙල පාරෙ වලවල් වල වැටි වැටී ගැස්සි ගැස්සී ඇවිත් දුටුගැමුණු
හන්දියෙන් කුරුණෑගල පාරට දැම්ම. මට
හදිසියක් නැති හිංද මං හීමීට වගේ යනව. දුර
ගමන් යන බස් ලොරි කාර් වෑන් හදිස්සියෙන් හදිස්සියෙන් මාව පහු කරල වේගෙන් යනව. ඉදල
හිටල බයික් එකක් දෙකක් මාව පාස් කරගෙන මට කෝචෝක් එකට වගේ හෝන් එකකුත් ගහං හය්යෙන්
හය්යෙන් යනව.මට ගානක් නැතුය මං හිමිංම මගෙ
පාඩුව යනව.
මේ මෙහම යන්න
බෑ ටිකක් හය්යෙන් යමු........ මටත් එක්ක ලැජ්ජයි හලෝ..........
බයික් එක්
වේගෙන් යන්න හදන ගමං මට දෝස්මුරේ දානව.
මට හදිස්සික්
නෑනෙ... ඒ හින්ද බොට මොන හදිසියක්ද නෑ..... නෑ.... හිමිං..... හිමිං.......
බයික් එකට
පොඩි සද්දෙකුත් දාන ගමං මං එහා මෙහා වෙලා තිබ්බ හෙල්මට් එක හදාගත්ත... පාරෙ යන
අනිත් ඈයො එයාලගෙ පාඩුවෙ යනව.. ඉදල හිටල මටත් කෝචෝක් කරං යනව. මං මේ ඔක්කොම විගඩං
දැක්ක නොදැක්ක ගානට හය්යෙන්ම යන්න දගලන මගේ බයික් එකටත් සැර දමං මගෙ පාඩුවෙ මං යනව.
බුළුගොල්ල
හංදිය පහුවුණා විතරයි. අස්සක ඉදල එළියට පැන්න ට්‍රැපික් කෙනෙක් මගෙ බයික් එකට අත
දාල මාව නැවැත්තුව. වම් පැත්තෙ සිග්නල් එක දාල ඉක්මනටම ස්ලෝ කරල නැවැත්තුවෙ,
