හීන මියැදී....

සිනා මල් පෙති දසත අතුරා
සුළඟටත් නුඹ සිනා සෙන්නා
හිතක ආදර හැඟුම් වපුරා
යොවුන් ආදර තනුව වැයුවා

ස්මරණ‍-01

                                                                කතන්දර කීම වෙනුවට අතීත ආවර්ජනයක් කිරීමට මා බොහෝ කල් සිට සිතා සිටියද වියවුල් මතකය නිතර මා පරාජයට පත් කලේ ලියා නිම කරන්නට සිතන සෑම දෙයම පස්සට ඇද දැමීමෙන් පමණක් නොව මා හට ඔච්චම්ද කරමිනි. අවසන අපිළිවෙල මතක සටහන් කීපයක් ලියා සිටින්නට අදහස් කලේ පිළිවෙලක් නැති ජීවිතේ පිළිවෙල සෙවීමට යාමෙන් නිරන්තරවම පරාජයට පත් නොවිය හැකි බැවිනි.. එබැවින් අදසිට ඇරඹෙන මේ සටහන් පෙළ මගේ ජීවිතයේ මා විසින් අත්දැක්කා වූද විටෙක මවිසින්ම අසා දැනගන්නා  ලද්දා වූද මතක සමුච්චයක එකතුවකි. ජීවිතයක් තුළ සිදුවෙන්නා වූ සියල්ලම එක් වරම හෝ කිහිප වරකට කියා නිමකළ නොහැක්කේ හැම විටම කාලය තත්පරයෙන් තත්පරයට අතීතයට අපව එකතු කරමින් මතකයන් නිරන්තරයෙන් සිත පුරවා දමන බැවිනි.

එන්න සඳ නුඹ පායලා.....

මතක් ඉතිරෙන ජීවිතේ

සබඳ නුඹ පමණයි සිතේ

සිනා මල් පෙති විසිරුණා

කදුළු වැහි දිය ඉතිරුණා

ඉන්න බෑ තව දුක දරා

එන්න ඔබ කොහෙදෝ ගියා.....

හැබෑටම මේ වෙසක්මද ඈ.....?

                                                            කීප තැනකම වෙසක් පොහෝ දිනයත් ඒ නිමිති කොට ගෙන පැවැත්වෙන්නා වූ යම් යම් උත්සව ගැනත් යම් යම් කතිකාවන් ගොඩනගන්නට උත්සාහ දරා තිබෙණු දුටුවෙමි... එසේම වෙසක් ශ්‍රීය මේ යැයි කියමින් තැබුණු ලිපිද දක්නට ලැබුණි...(සොමියා  සෑම්  සිරා  තුශානි     ) එහෙත් පසුගිය වසර කීපය හා සසදන කල්හි වෙසක් සැමරීම ගැන බෞද්ධයාගේ යම් අලස බවක් හා (පසුගිය තෙවසරම වෙසක් මේ යැයි යන්න නොදුටු නිසාද කියන්නට සිතාගත නොහැක..) මන්දගාමීත්වයක් දුටුයෙමි.. එලෙසින්ම සංයමයෙන් හා ශ්‍රද්ධාවෙන් හැසිරිය යුතු දිනයක් අවිනීත අශික්ෂිත වීම කෙරේ නම් මා සෑහෙන මට්ටමකට කළකිරුණ වග නම් සදහන් නොකරම බැරිය.

MINI කවි

ශ්‍රද්ධාව

බෝ ගහක්..

පිළිමයක්

පංසලක්

දුටු සැණෙක

බාගෙට ඉස්සෙන

පස්ස....