ස්මරණ-06 ජීවන සටන (රබර් ඇට කොකෝ ඇට හා ඔට්ටපාලු)

                                                                        මේ කතාව ඕනෑවට වඩා දිග්ගැස්සෙන්නට පටන් ගත්තේ දෝ සිතෙයි. නමුත් කියන්නට ආ දේ අවසන් කල යුතුය. පසුගිය සතියේ කීවා සේ පොල් යන වචනයෙන් තොර ජීවිතයක් මෙහි නොතිබිණ. සෑම සියල්ලක් හාම බද්ධ වී තිබූ යේ පොල්ය. පසුගිය සතියේ පොල් ඉරටුව ගැන කීවත් පොල් අත්ත ඉවරයක් කරන්නට නොහැක විය. මේ වෑයම එයටයි.

                                                                        වත්තේ දිවි ගෙවූ සෑම කෙනෙකුටම පාහේ තිබූ දක්ෂතාවයක්  ලෙස පොල්ලතු විවීම අවිවාදයෙන් නම් කළ හැක. එහෙත් තරගයකට ඉදිරිපත්ව නිරවුල්වත්, පරිපූර්ණවත්, වේගයෙනුත් , පොල්ලත්තක් වියන්නට හැකියාව තුබූයේ අල්ප දෙනෙකුටය. එබැවින් සැම වසරකම පැවැත්වෙන අවුරුදු උළෙළ වල පැවැත්වූ පොල්ලතු විවීමේ  තරග වලින්  ජයග්‍රහණය කලේ  තුන් දෙනෙක්  නැතිනම් හතර දෙනෙකි.   පහුගිය වසර කීපය පුරාවටම අවුරුදු උළෙල කිහිපයකම පොල්ලතු විවීමේ ශූරතාවය අඛණ්ඩව ජයගන්නට හැකිවූයේ මගේ පුංචිටය. එනම් අම්මාගේ බාල නැගණියටය. 

                                                                      පොල්ලතු වියන්නට ගන්නේද යම් තරමකට වියැලීගෙන එන පොල්ලතුය. පොල් ඔළුව පැත්තෙන් නුසුදුසු හරිය කපා ඉවත් කරගන්නා ඔවුන් වරකට පොල්ලතු පහක් හෝ දහයක්  බැගින් මඩ වලවල් වල ගිල්වා දින දෙකක් පමණ තබති. සමහර මඩ වලවල මෙසේ බැදි පොල්ලතු මිටි දෙකකට වඩා වැඩි ගණනක්ද තිබේ. පොල්ලතු ගිල්වා දමන්නට පෙර ඒවා එකට තබා තේඩාවකින්(කොහු වලින් අඹරා ලන්නා ලණු විශේෂයකි. සාමාන්‍ය කොහු ලණු තුනක පමණ ගණකම ඇත. සවිමත්ය) බැද දමති. අනතුරුව දියේ ගිල්වන පොල්ලත්ත උඩින් බරැති ගල් හෝ වෙන බරක් තබන්නේ හොදින් ජලයේ පොගන්නටය. අනතුරුව දියේ දින දෙකක් පමණ පෙගවෙන(මට දැනෙන වචනය නම් පල්වෙන යන්නයි) පොල්ලත්ත ගොඩට ගෙන ඉරු  දෙකට  ඉරා ගනී. පොල්ලත්ත ඉරු කිරීම බලාඉන්නට ආස හිතෙනා තරමේ වැඩකි. මේ සදහා යොදාගන්නේ  කැත්තකි. බොහෝවිට  මෙහි තලය වක්‍ර  නැත. පොල්ලත්තේ ඔළුව කපා ඉවත් කළ පැත්තෙන් කැත්ත තබන ඔවුන් කැත්තේ මිට පොලවට බර කර එක් කකුලකින් හිටගෙන අනෙකෙන් කැත්ත තල්ලු කරයි. එවිට එන දෙපසය ඉරි වෙන්වෙන්නේ අසාගෙන ඉන්නට ආසා හිතෙන තරමේ හඩකිනි. සියළුම පොල්ලතු ඉරා අවසන් කර හරි බරි ගැහී කුඩා ගලක් උඩ වාඩිගන්නා ඔවුන් දකුණු පයේ මහපටැගිල්ලෙන් පොල්ලතු ඉරුව තද කර පොල්ලත්ත වියන්නට පටනි ගනී. ඒවා අව්වේ වනන්නට සිදුවන්නේ අපටය. ඒ පමණක් නොව පොල්ලත්තෙන් කපා වෙන් කර ගන්නා පොල් ඔළු එකතු කර ගන්නට සිදුවන්නේත් අපටය. පොල්ලත්ත වියා ඔවුන් නිදහසේ නැගිට යති. එහෙත් මේ කාර්යය අපට පැවරෙන්නේ පාසල් නිවාඩු දින වල පමනකි. පොල්ලතු වලේ වතුර වල ඇති දුර්ගන්ධයටද  පොල්ලතු අල්ලන්නට, වනන්නට වෙන අකමැත්තටද කොයි තරම් කට්ටි පනින්නට ඇද්දැයි මට මතක නැතත් ඊට වඩා ප්‍රමාණයක් පොල්ලතු වල වල වැටී පල් වතුර නාන්නට සිදු වුණ  බව නම් විශ්වාසය.

                                                                   පොල්ලතු විවීම, ඉරටු ගෑම වත්තේ වැඩ කිරීමට අමතරව පොල් කටු හැදි හැදීම, කොසු ඉදල් හැදීම, කර ගෙන ගිය පුද්ගලයන්ද සිටියද ඒ සිටියේ අල්ප වශයෙනි. ඊටත් කුඩාවුන් වූ අප ඔවුන් අසල ටැක් ගැහෙනවාට ඔවුන් මනාප නොවූ නිසා ඒ පිළිබද මට ඇත්තේ අල්ප දැනුමක්ය.  ඊට අමතරව වඩු බාස්ලා, මේසන් බාස්ලා, රියැදුරන්ද වත්තේ අස් කොන් වල ජීවත් විය. කලින් සදහන් කළ හෑම ආකාරයේ රැකියාවකටම වඩා පසුව සදහන් කල එම  රැකියාවන් වත්තේ උන් අතර පිළිගැනීමක් ලැබූ ඒවා විය. එසේම අඳයට හෝ ලබාගෙන කුඹුරු ගොවිතැන් කළ අය තුන් හතර දෙනෙක්ද විය. ඒ ද විකිණිමට නොව බුක්තියට ම පමණි. 

අපේ සල්ලි සෙල්ලං

                                                                    සාමාන්‍ය පෙළ හෝ උසස් පෙළ ලියූවන් වත්තේ සිටියේ අල්ප වශයෙනි. එසේම ඒ වයස් වල පසු වන පාසල් ගිය වුන් සිටියේ අල්ප වශයෙනි. බොහෝ දෙනා පාසල් යාම වෙනුවට කට්ටි පැනීම තෝරාගෙන තිබිණි. පාසල් නිවාඩු කාල වල නිවෙස් වලට හොරා මේ කල්ලි වලට වැටී නඩා ගහන්නට ගියද පාසල් දින වල නම්  එවැන්නක් සිදු කිරීම උගහටය. ඊටත් වඩා එසේ සිදු කර යළි ගෙදර ගොස් නිරුපද්‍රිතව විසීම නම් කෙසේ වත් කළ නොහැක්කකි. එබැවින් අපේ පාසල් යාම නිතිපතා සිදුවිය. නමුත් අපට අවශ්‍ය මුදල් සොයා ගන්නට නොයෙක්  වූ විකාර කරන්නට සිදුවිය. මන්ද නිවෙස් වලින් අපට මුදල් ලැබුනේ පාසලේ අවශ්‍යතාවක් සදහා පමණක් වීම නිසාය.

                                                                  වත්තේ වැටෙන පොල් ඇහිදීම,ඉරටු ගෑම ආදී ක්‍රියාවන් හි අපද යෙදුණෙමි. එසේම ඒවා විකුණා මුදල් කර දුන්නේ අප වැඩිහිටියන්ය. ඉරටු ගෑමට වඩා පොල් ඇහිදීම ලාබ දායී වුවත් එය කිරීමට අපට එතරම් අනුබලයක් නොලැබුණේ විය. නමුත් තහනමක් ද  නොවීය.

රබර් වතු වල ගෙඩි හැදී ටික දවසක් යන විට ඒවා වියැලෙන්නට පටන් ගනී. අනතුරුව පවත්නා උණූසුමට විදාරණය පටන් ගන්නා ඒවා  පොහ් ටොහ් ටෝං ආදී අනුකරණයන් ගෙන් පුපුරා යයි.  එක එක දවස් වලට එක එක සද්ද දමමින් පුපුරා ගියද ඒවා බිම වැටෙද්දී එන්නේ වෙනස්ම හඩකි.  අහන් ඉන්න තරං ආසාය. රබර් ඇට හැලෙන කාලයට පැන්නුවත් රබර් වතු වලින් අප පන්නන්නට වැඩිහිටියන් අසමත්ය. ඒ තරමටම රබර් ඇට ඇහිදීම අපි ප්‍රිය කළෙමු. ලොකු පෝර උර උස්සා ගෙ යන අප ඒවාට අහුවෙන සෑම රබර් ඇටයක්ම පුරවන්නේ ඒවා උස්සාගෙන යන්නට අපට හැකි වේද නොහැකි වේද යන්න පිළිබද පවා නොසලකමිනි. එසේම රබර් ඇට වැටෙන කාලයට අපෙන් වැඩක් ගන්නටද  වැඩිහිටියන් අසමත්ය. මොකක් හෝ ගුණුඩුවක් පැන ඇදෙන්නේම රබර් වත්තටය. සැබැවින්ම මේ කාලයට අප රබර් වත්තට ආකර්ශනය වූවාට වඩා රබර් වත්ත අපව ආකර්ශනය කරගත්තා යැයි කීම නිවැරදි යැයි සිතමි.  මෙසේ ඉවක් බවක් නැතිව එකතු කරගන්නා රබර් ඇට ගෙන යන්නට සිදුවන්නේ මහවුන්ටය. කෙසේ හෝ කන්කෙදිරි ගා රබර් වත්තට එක්කාගෙන ගොස් අර පිරවී ඇති රබර් ඇට ගෝනි මහවුන් ලවා උස්සාගෙන එන්නේ රටක් රාජ්ජයක් දිනුවාක් මෙනි.  

                                                                ඇට වැටෙනකාලයට කෙසේ හෝ එකතු කර ගන්නා රබර් ඇට ගෝනි  ගණන් පුරවා විකුණා ගන්නා අප ඒ මුදල් වියදම් නොකර තියාගන්නේ වෙසක් සිරි නරඹන්නටය. (ඒ කතා පසුවට) රබර් ඇට කිලෝවක් රුපියල් දෙකක් හෝ තුනකි. ඒ දවස්වල එසේ හෝ එකතු කර රුපියල් සියයක් හොයා ගන්නවා යනු අද රුපියල්  ලක්ෂයක් හෙව්වා හා සමානය. කොහොමත් අපට කඩචෝරු කෑම(අපේ අම්මලා ඒවාට කීවේ එසේ බව මතකයයි) සදහා මුදලක් නොලැබිණි. අප සතුව එවැන්නකට මුදලක් තිබිණි නම් එහි තේරුම පොල් ගෙඩි කීපයක්  කඩේ පොල් ගොඩ බලා ගොස් තිබුණා යන්නය. කලින් ද කී වා සේ රබර් ඇට විකුණා ගන්නා මුදල් එළියට එන්නේ වෙසක් එකටම පමනි. කුමන හේතුවක් මත හෝ ඒ මුදල් වෙසක් එකට පෙර  වියදම් කරනට මැලි වූයේ අපට නාස්ති කරන්නට තරම් මුදලක් දෙන්නට අම්මලාට නොහැකි බව දන්නා නිසා විය යුතුය.

                                                                රබර් ඇට පරදින අනෙක් සෙල්ලම කොකෝ ඇටය. කොකෝ වතු වලට හොරෙන් පැන අහුවෙන තරම් කොකෝත් පොල් වැටී තිබුනොත් ඒවාද  කුදලා ගෙන මුරකරුවන්ටත් හොරෙන් ගෙවල් බලා යන්නේ සකල බරෙන් වැනි වැනීය. ගෙදර යන අප කරන්නේ ගලක් උඩට වී කොකෝ කමින් ඇට ගල උඩට හලන එකය. අනතුරුව ඒවා එකතු කරගන යන අප නිසි ලෙස වියලා ගන්නෙමු. (බැරි වෙලා හෝ මෙසේ  කොකෝ  ඇට වල මද සුප්පමින් ඉන්නා විටක ගිලුණහොත් පහුවදා පශ්චාත් බාගයට දෙවියන්ගේම පිහිටය. )

                                                                 තවද රබර් වතු වලින් හොරෙන් ගෙන එන ඔට්ටපාලු වල පූර්ණ හිමිකාරිත්වය ඇත්තේ අප සතුවය. රබර් ඇට ඇත්තේ එක් කාලයට වුවත් කොකෝ, ඔට්ට පාලු වසරේ සෑම කාලයකම ඇත එහෙත් ඒවා රැස් කර ගෙදර ගෙන යාම අපහසුය. වත්තේ කංකානියෙකුට, මුරකරුවෙකුට හෝ සුපිරින්ටෙන්ඩන්ට් වරයෙකුට අහුවුනොත් වෙන්නේ ගස් යන්නය. මන්ද අප වැරදි යන්නේත් මහඋන් පිටින් නිසා එවන් විටක දැඩි දඩුවම් හිමි වේ. එහෙත් මේ බාධා වලින් තොරව අප ගන්නා අස්වැන්න විකුණා දෙන්නේ කිසිම කන්කෙදිරියකින් තොරවය.  

                                                                ඔට්ටපාලු කොකෝ ඇට ගෙන යන්නේ කෑගල්ලටය. ඒ ද පොල දවස්වල පමණි. ඊටත් එසේ ගෙනියන්නට  කියා මහා  ගොඩක්ද නැත. ගෙන යාමට නිෂ්චිත කාලයක්ද නැත. මන්ද ඒවා එකතු වන්නේ සෙමින් බැවිනි. නමුත් ලැබෙන මුදල අති විශාලය. මෙසේ මා උපයා ඇති වැඩිම ගණන රුපියල් තුන්දහසකට මදක්  වැඩි බව  මතකය. එහෙත් එතරම් මුදලකින් කල යුත්තේ කුමක්දැයි හෝ එතරම් මුදලකින් කරන්නේ කුමක්දැයි නොදන්නා නිසා  ඒ පිලිබදව අම්මාගෙන් විමසුවෙමි. එයට පිළිතුරක් නොදුන් ඈ ඒ මුදල මගෙන් ලබා ගෙන  පසු දිනෙක මගේ ගිණුමට දමා තිබිණි. ඒ දවස් වල මා කළ ලොකුම ගොන්කම යැයි මා සිතා සිටි ඒ මුදල ද අම්මලා විසින් ගිණුමට එකතු කර තිබූ මුදල්ද මට පසු කලෙක මහත්  උපකාරයක් විය.