''බො'' යන්න සහ බොන්නන්....

මට මේ ලිපිය ලියන්න හිත දුන්නේ සෑම් කොල්ලාගේ මේ පෝස්ටුව දැකීමෙන් පසුවය. පහුගිය කීප දොහේම වැඩ රාජකාරි අධික වීමත් මගේ බ්‍රෝඩ්බෑන්ඩ් කනෙක්ෂනය විසන්ධි කර තිබීමත් නිසා මේ පැත්ත පළාතක එන්න බැරිවිය. ඒකටත් එක්ක හරියන්න අද පෝස්ටුවක් දානවා කියා හිතාගෙනම වාඩිවුණාට මොකද බ්ලොග් කියවන්න සෑහෙන වෙලාවක් ගතවීම හින්දා ඒකත් පරක්කු විය. (පදුරු වටේ තැලුවා වැඩිද මංද.)

මේ දවස්වල කොල්ලන්ගේ ප්‍රියතම අකුරු වලින් 1කි ‘’බො’’  යන්න. ඉස්සර නං කොල්ලන් වැඩිපුරම කලේ බොයන්නක් බැස්සීමය. කාට හරි බොයන්නක් බස්සන උං තමංගේ වැඩේ අපූරුවට කරගනී. නැතිනම් මොකක් හෝ මරාලයකින් ලස්සනට ගැලවී යති. ඒ වැඩේටම උපන් හපනුන් අනන්තවත් ඇත උන් හදුන්වන්න වෙනම නාම පදයක්ද ඇත. උන්ට කියන්නේ ඇම්ඩලාය. ඇම්ඩලාද කොටස් කීපයකි. ඒ අතරින් ගල් ඇම්ඩලා රජ ඇම්ඩලා හා පකිං ඇම්ඩලා ප්‍රධානය. කෝමත් මේ කතාව උං ගැන නෙමේය.

බොයන්නෙන් පටං ගන්නා තවත් පදයක් නම් බොනවා යන්නය. එය ක්‍රියා පදයකි. බොන්නේ වතුර හෝ පැණි බීම හෝ නොවේය. බීපුවාම කට්ටියකට දිවිය ලෝකේ පේන කට්ටියකට අපාය පේන කට්ටියකට මිනිස් ලොව සියලු සිදුවීම් සැකෙවින් පේන බීමකි. එහෙම බැලුවාම දිවිය ලෝකේ අමෘතය පරාදය. සමහරුන් බොන්නේ ආතල් එකටය. සමහරුන් බොන්නේ දුකටය. තවත් සමහරුන් සතුටට ආතල් එකට බොති. එතනත් අමුතු වර්ග කිරීමක් ඇත. සමහරුන් මද පවනේය. තවත් අය නාග සලංය. තවත් අය නයි නෑවා වගේය. ඔය අතරේ කට්ටියක් ප්ලැටේ ප්ලැට්ය. මේ අතරේ හීං සීරුවේ දෙකක් දමාගෙන මද පවනට මත සංකල්පය ක්‍රියාත්මක කරන්නෝද සිටී.

ඉස්සර කාලේ තිබ්බේ රා ය. පස්සෙ සුද්දන් රට අරක්කු හදුන්වා දුන්නෝය. එතනත් ගල් පොල් වගේම නා නා ප්‍රකාර බීම රාශියකි. මුදුකරේ පැත්තේ ඉස්සර තිබ්බේ පළතුරුය. පළතුරු කීවාට මේකත් බීමක්ය. ඒකටත් පොඩි කික් එකක් ඇත. මේ පැත්තේ උං ඒ වාගේ බීමකට සයිඩර් කියාත් කීවෝය. ඒ වුණාට ඒවා පෙරන්න අය දැං නැත ආදේශකය වන්නේ කසිප්පුය. සිරි ලක දේ සිරි සැප දේ කිය කියා කෙලින්නේම කසිප්පුය. කටු කම්බි, නයි ගැරඩි කටුස්සො හූනෝ මීයො වගේ උං යහමින් වැටුනාම ගතියටම එන්නේය. නයි කෑම වගේ කියන්නේ ඒවගේ ඒවා බීපුවාමය. ඒත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශය නං කියන්නේ ඒවා වස කියලාය. ඒ වුණාට ගමේ අය්යලා බොන්නේම ඒවාය. ඡන්ද කාලෙට දේසපාලක තුමංලාට බවලත් ඡන්ද වැටෙන්නත් කසිප්පු හේතුවන්නේය.

ඒකෙං මේකෙං කියන්න ආපු දේ කියන්නත් බැරි උනානෙ සැක්.

                                                                                                                                                                                                                                               (මම නං බීවෙ නෑ ඔන්න)

අද කාලේ නොබොන එකෙක් හොයන්න අමාරුය. ඊට හේතුව නම් ඇත්තටම නොබොන උන් නැතිවීම නොව නොබීවත් බොනවා කියා පෙන්නන උන් සිටීමය. රත්තාට අනුව මුං නපුංසකයෝය. මන්ද ඇත්ත ඇති සැටියෙන් කීමට වත් උන්ට හයියක් නැති හිංදාය. අනෙක නොබොනවා යන්න ලැජ්ජාවට කරුණක් නෙවේ. රතාට අනුව නම් ආඩම්බර වීමට කාරණාවක්ය.

ඊටත් බොනඋං අතර ඉද්දී නොබොන එකාව ඒ ගොඩට ඇද ගැනීමට හුගක් අයට උවමනා වේ. මුලිං කියන්නේ ඔන්නොහෙ බියර් එකක් වත් බීපං කියාය. ඌ ඒ කතා අසා බියර් බොන්න පටං ගත්තොත් ටික දවසකින් කියන්නේ මොකද්ද ඩෝ ගෑණියෙක් වගේ බියර් ගහන්නෙ පිරිමියෙක් වගේ සොට් 1ක් දාගනිංකො කියාය. කවදා හරි අර පුද්ගලයා බේබද්දෙක් වන තුරු එය නතර නෙවේ. ඒ හැටිය. එසේම ඔය කිසි කතාවකට යට නොවී ඉන්නා උංව කොං කර දමන්න පටං ගනී. මොකද නොබොන එකා එතකොට බෙබා ගොඩේ නොවෙන හිංදාය. එසේ නොබී ඉන්නා එකාව කොං කර නොනැවතෙන සම හරක් ඕකගෙ පපුව හොදනෑ. සමාජෙට නෑ කියා පොදු සමාජයේ යම් යම් තැන් වල ඔහුට මඩ පහර දෙන්නට පටන් ගනී. මේ වගේ කතා වලිංද බේරී තම ප්‍රතිපත්ති ආරක්ෂා කරන් ඉන්නේ අතලොස්සකි.

                                                                 (වැඩි උනාම මේම වෙනව)

මේ අතර නොබී එහෙත් බොනවා වගේ පොර ටෝක් දෙන උන්ද නැත්තේම නොවේ.  කතාව නං අරක්කු හැලි පිටිං බොන ගානටය. එහෙත් අවස්ථාවක් ලද විගස මොකක් හරි කෙප්පයක් දෙසා මාරු වෙන්නට මොවුන් දස්සය. මුන් ගන්ධබ්බයන්ටද නැති කොටින්ම කොහාටවත් නැති නපුංසකයන්ය. එසේම ඇත්තටම විස්වාසයක් තබන්නට බැරි මේ වගේ නසරාණි ඩයල්ය. මන්ද තමන් ගැන තම ප්‍රතිපත්ති ගැන සත්‍ය කතා කරන්නට බැරි මොවුන් කෙසේ කවදා සත්‍යක් ප්‍රකාශ කරයිද යන්න කිව නොහැකි බැවිනි.

මත්පැන් බීම බුදු දහම අනුව පවකි. නමුත් මානව හිමිකම් අනුව එය සාධාරණීකරණය කෙරේ. ඒ ඒ පුද්ගලයා තමන්ගේ කැමැත්ත මත මත්පැන් භාවිතය ප්‍රශ්නයක් නොවේ. එහෙත් අන් අයට කරදරයක් සේ හැසිරීම ප්‍රශ්නයකි. බොහෝ විට උස්සව අවස්ථාවක ප්‍රශ්න ඇති කරන්නේද අන් යම් හෝ අවස්ථාවක ප්‍රශ්න ඇතිකරන්නේද  බීමත් පුද්ගයන්ය. කණගාටුවට කාරණය නමි අනේ ඌ බේබද්ද නෙ බං. බීල වැඩි වෙලා විකාර කරනව කියා වටේ පිටේ ඉන්නා පුද්ගලයන් අර බීගත් පුද්ගලයාව බේරීමය. එතැන රණ්ඩුවක් ඇති වුවත් වැරදිකාරයා වන්නේ වෙන එකෙකි. අර බීමත් පුද්ගලයා නිදොස්ය. සමහර විට බීගත්තෙක් කරන විකාර බල බලා ඔහුට දිරි දීමද  වරදකි තමන් කරන්නේ වරදක් වුව සමාජය ඔහුව අනුමත කරන නිසා ඔහු දිගින් දිගටම ඒ ක්‍රියාවම සිදු කිරීමට පෙළඹේ. මින් අපහසු තාවයට පත්වන්නේ ඔහුගේ දූ දරුවන්ය. එහෙත් ඒ බැව් සිතන්නට ඔහුට සිහිකල්පනාවක් නැත. එය දැනගත යුත්තේ ඔහුගේ බිරියය එහෙත් ඇයද බොහෝවිට ඔහුටම දොස් දෙවොල් තැබීම නිසා ඇයට හොරෙන් හෝ ඇය ගණන් නොගෙන වීරයෙක්  වීමට මොහොතකට හෝ ඔහු පෙළඹේ එබැවින් මීට වග කිව යුත්තේ සකල සමාජයම බව මගේ අදහසයි. මන්ද බොන එකාව දිරිමත් නොකර සිටින තාක් ඌ උගෙ පාඩුවේ සිටිනවා ඇත. එහෙත් එහෙව් එකෙක්ව දිරි ගන්නනවා යනු වැරැද්ද නොදැනුවත්ත හෝ ඇත්තේ අප අත වන බැවිනි.

අදවන විට ලංකාවේ ජනගහනයෙන් තුනෙන් දෙකක  ප්‍රතිශතයකට වඩා මතට ඇබ්බැහි වී සිටිති වඩාත්ම කණගාටු දායක තත්වය නම් පාසල් සිසුන් බහුතරයක් මතට ඇබ්බැහි වී සිටීමය. වඩාත්ම භයානක කාරණය නම් මෙයින් බොහෝ මත්ද්‍රව්‍ය යන් අන්තරායකාරී ඖෂධ පනත යටතේ පාලනය කර ඇති ඒවා වීමය. එසේම වඩාත් ශෝචනීය කරුණ නම් කාන්තාවන්ද මත්පැන් දුම්වැටි වලට ඇබ්බැහි වී සිටීමය.

ප.ලි--  මේවා කීවේ මගේ මතේට අනුවය ඔබගේ මතය වෙනකක් වීමට ඉඩ ඇත. එසේම මට කිසිවෙකුට පහර දෙන්නට වුවමනාවක් නැත. එබැවින් පොට පටලවා නොගන්න. 

හෆෝ ඉක්මණට යන්න ඕන නැත්තං මුං මාවත් බයිට් එකට ගනියි