කවිකාරියක සිත......

හිරු පායා බැස ගියාට

සඳ නැඟිලා සැඟවුණාට

අපි ඒ වගෙ නෑ..........

නිල් ගුවනත කළු වුනාට

එහි විහඟුන් සැඟ වුනාට

මං දන්නව ඔබ කවදත්

තරහ වෙන්නෙ නෑ.........

මතු දිනයක වෙන් වුනාට

වෙන් වී ඈතට ගියාට

මං දන්නව ඔබේ සිතට

මං අමතක නෑ.........

හිරු ආයෙත් පායයි නම්

සඳු ආයෙත් නැග එයි නම්

අපෙ ආදරෙ ඒ වාගෙම

වෙනස් වෙන්නෙ නෑ.......

                                                          

                                  -එකමත් එක කවිකාරියක්..........

පසු සටහන-- අද ලියන්න හිටියෙ ස්මරණ. ඒත් මේ දවස් වල මම පුංචි පහේ එක්සෑම් කට්ටකට රෙඩි වෙනව.. ඒ හන්ද මාගලක් දිගාරින්න තරම් වෙලාවක් නෑ. මේ පුංචි කවියත් එක්තරා කවිකාරියක් ගෙ... ඔව් ඔව් ඒ ඔයා හිතන එක තමා අය්යෝ. මේ දවස් වල නියං අහවර වෙලා වැහි වැටෙන කාලෙ නෙව ඉතිං ඔන්න ඔහොම වැස්සකට මාත්  තෙමෙන ගමන්... පුලු පුලුවං විදියට බ්ලොග් නං කියවනව... ඒත් ටික කාලෙකට කවියක් වත් ලියන්න පුලුවං වුණොත් ඒකත් ලොකු දෙයක්.....