තරු දෑස් යුග නුඹ සොයන සද සඳ ගෙනෙත් දෙමි කොයිබින්දා....

වසන්තය නික්මුණේ

පැදුරටත් නොකියමය

මහ නියං පැමිණියේ

මහ දොරත් බිඳගෙනය...

කේඬෑරි වැහි ඇඟිලි දෙක තුනක්

ඉඳ හිටක ඇද හැලුණ වග ඇත්තය

මුදුන් ලීයත් උගුලුවන් ගිය

කුණාටුව ආවෙ ඒ එක්කමය...

 අතින් අල්ලා බදා ගන්නට

ඉතිරි කිසිවක් නොවුණ හන්දා

ඔච්චමක් කර දමා ගිය

මතක සුන්බුන් ඇහිද ගත්තා

තරු දෑස් යුග නුඹ සොයන සද

සඳ ගෙනෙත් දෙමි කොයිබින්දා

තුරුළු කර කෙලෙසක කියන්නද

දුර ගියපු වග උන් මඟ හැර දා...

පණ ගැහෙන සිරුරත නුඹ ගසා ගිය

සෙනෙහසක ඉතුරුව මතක ඇණ විතරය

මියෙන්නට හිත නැත්තෙ ඒකය

ඒ සෙනෙහෙ විතරක් තවම ඉතිරිය....

 

****කවියෙ රසයට බාධාවක් නොවෙයි කියල හිතනව නං විතරක් පහළ තියෙන පේළි ටිකත් හයිලයිට් කරල කියවල බලන්න...****

ඔහු මගේ මිතුරෙකි... දන්නා කල සිට මිතුරෙකි... හෙතෙම වසර කීපයකට පෙර විවාහ විය. ඒ කෙටි කාලීන ප්‍රේම සම්බන්ධයකිනි. ඔවුන්ගේ විවාහයෙන් පසුව අප මිතුරු දම සීමා සහිත වුවද නොබිදී පැවතුණි. විවාහයට පෙර ඇය ඔහු රාජකාරි කළ ස්ථානයේම සේවය කළාය. නමුදු විවාහයෙන් පසුව ඉන් ඉවත් විය. විවාහයෙන් වසරක හෝ දෙකක පමාවෙන් වන්නට ඇත, ඔවුන්ට නිවුන් දරුවන් ලැබුණි. ඉයිනික්බිති ඇයට යම් වැඩ කොටසක් එම කුටුම්භය තුළ හිමි වීද එයින්ද ඇය නිදහස් කරන්නට මගේ මිතුරා ක්‍රියා කළේය. ඉවුම් පිහුම් වලදී ඇර ඇය යමක් නොකළ තරම් බව මම හොදාකාරවම දනිමි.  පොඩි උන් දෙදෙනා පාසල් යන වයසටත් එළැඹිණි. උන් දෙදෙනා පාසල් ගෙන යන්නේ ඇයය. ඒ මා මිතුරාට වැඩ රාජකාරි අධික වීම නිසාය. පොඩි උන් දෙදෙනා පාසල් යන්නට ගෙන වසරක් ගෙවෙන්නේ මෙම දෙසැම්බරයටය. එහෙත් දැන් ඇය නැත. දන්නා හදුනනා යම් අයෙකු සමග හාද වූ ඈ ඔහු හා වහං ව ගියාය. ඒ නික්මී මෙ න් ඉක්බිති ගම්මුන් නොසෑහෙන කට කතා දෙඩුයෝ ය. උහු ඉන් නොබිඳුනා ම නොවේ. නමුත් වෙර විරියෙන් පොඩි උන්ද සමග ජීවත් වෙයි. ඈ ගැන තවම විපරම් කරයි. පොලිසියටද ඈ සොයා ගන්නට හැකියාවක් නොවිණි. දින කිහිපයකට ප්‍රථම මා හට හමුවූ ඔහු ආගිය තොරතුරු කතා කරමින් උන්නේය. එහිදී ඈ ගැනත් ඔහුට කියවුණේය. හිතේ ඇති දේ කියන්නට හැර මම අසා සිටියෙමි. ඒ මට කරන්නට පුලුවන් වූ උපරිමය ය. මේ පද්‍ය ලියන්නට අනුභූතිය සැපයුනේ එහිදීය.. අරූට හරි හමං රස්සාවක් වත් කරන්න බැරි එකේ  සුදු හාමිනේ ට කොහොම කන්න අදින්න දෙනවද දන්නෑ බං... මා ඔහුගේ ඇස් වල දුටුයේ අපරිමිත සෙනෙහසයි.. සන්තාපයයි..  යි. මේ කවිය ලියවෙන්නේ ඔහු නොකී ඒ හැගීම් වලින් මා සසලව ගිය හෙයිනි. ආදරය ඔහුව ප්‍රීතිමත් කර තැබීය එම ආදරයම ඔහුව බිඳ දැමීය.. එහෙත් ඔහු තවමත් ඈට ප්‍රේම කරයි.. මනුස්ස සන්තානයේ සැටි යැ යි සිතා මට සැනහෙන්නට නොහැකි ඒ හින්දාය. 

ප.ලි-

සංස්කරණය කරන්නෙ  නැතිව අමුවෙන්ම දැම්මෙ මේ මට ඇත්තටම දැනුන විදිය කියල හිතුණ හින්ද. කවිය අවුල් කියල හිතෙනව නං බැනල ගියත් කමන් නෑ..