Thursday, October 29, 2015

තරු දෑස් යුග නුඹ සොයන සද සඳ ගෙනෙත් දෙමි කොයිබින්දා....


වසන්තය නික්මුණේ
පැදුරටත් නොකියමය
මහ නියං පැමිණියේ
මහ දොරත් බිගෙනය...

කේෑරි වැහි ඇඟිලි දෙක තුනක්
ඉඳ හිටක ඇද හැලුණ වග ඇත්තය
මුදුන් ලීයත් උගුලුවන් ගිය
කුණාටුව ආවෙ ඒ එක්කමය...

 අතින් අල්ලා බදා ගන්නට
ඉතිරි කිසිවක් නොවුණ හන්දා
ඔච්චමක් කර දමා ගිය
මතක සුන්බුන් ඇහිද ගත්තා
තරු දෑස් යුග නුඹ සොයන සද
සඳ ගෙනෙත් දෙමි කොයිබින්දා
තුරුළු කර කෙලෙසක කියන්නද
දුර ගියපු වග උන් මඟ හැර දා...

පණ ගැහෙන සිරුරත නුඹ ගසා ගිය
සෙනෙහසක ඉතුරුව මතක ඇණ විතරය
මියෙන්නට හිත නැත්තෙ ඒකය
ඒ සෙනෙහෙ විතරක් තවම ඉතිරිය....
 


****කවියෙ රසයට බාධාවක් නොවෙයි කියල හිතනව නං විතරක් පහළ තියෙන පේළි ටිකත් හයිලයිට් කරල කියවල බලන්න...****

ඔහු මගේ මිතුරෙකි... දන්නා කල සිට මිතුරෙකි... හෙතෙම වසර කීපයකට පෙර විවාහ විය. ඒ කෙටි කාලීන ප්‍රේම සම්බන්ධයකිනි. ඔවුන්ගේ විවාහයෙන් පසුව අප මිතුරු දම සීමා සහිත වුවද නොබිදී පැවතුණි. විවාහයට පෙර ඇය ඔහු රාජකාරි කළ ස්ථානයේම සේවය කළාය. නමුදු විවාහයෙන් පසුව ඉන් ඉවත් විය. විවාහයෙන් වසරක හෝ දෙකක පමාවෙන් වන්නට ඇත, ඔවුන්ට නිවුන් දරුවන් ලැබුණි. ඉයිනික්බිති ඇයට යම් වැඩ කොටසක් එම කුටුම්භය තුළ හිමි වීද එයින්ද ඇය නිදහස් කරන්නට මගේ මිතුරා ක්‍රියා කළේය. ඉවුම් පිහුම් වලදී ඇර ඇය යමක් නොකළ තරම් බව මම හොදාකාරවම දනිමි.  පොඩි උන් දෙදෙනා පාසල් යන වයසටත් එළැඹිණි. උන් දෙදෙනා පාසල් ගෙන යන්නේ ඇයය. ඒ මා මිතුරාට වැඩ රාජකාරි අධික වීම නිසාය. පොඩි උන් දෙදෙනා පාසල් යන්නට ගෙන වසරක් ගෙවෙන්නේ මෙම දෙසැම්බරයටය. එහෙත් දැන් ඇය නැත. දන්නා හදුනනා යම් අයෙකු සමග හාද වූ ඈ ඔහු හා වහං ව ගියාය. ඒ නික්මී මෙ න් ඉක්බිති ගම්මුන් නොසෑහෙන කට කතා දෙඩුයෝ ය. උහු ඉන් නොබිඳුනා ම නොවේ. නමුත් වෙර විරියෙන් පොඩි උන්ද සමග ජීවත් වෙයි. ඈ ගැන තවම විපරම් කරයි. පොලිසියටද ඈ සොයා ගන්නට හැකියාවක් නොවිණි. දින කිහිපයකට ප්‍රථම මා හට හමුවූ ඔහු ආගිය තොරතුරු කතා කරමින් උන්නේය. එහිදී ඈ ගැනත් ඔහුට කියවුණේය. හිතේ ඇති දේ කියන්නට හැර මම අසා සිටියෙමි. ඒ මට කරන්නට පුලුවන් වූ උපරිමය ය. මේ පද්‍ය ලියන්නට අනුභූතිය සැපයුනේ එහිදීය.. අරූට හරි හමං රස්සාවක් වත් කරන්න බැරි එකේ  සුදු හාමිනේ ට කොහොම කන්න අදින්න දෙනවද දන්නෑ බං... මා ඔහුගේ ඇස් වල දුටුයේ අපරිමිත සෙනෙහසයි.. සන්තාපයයි..  යි. මේ කවිය ලියවෙන්නේ ඔහු නොකී ඒ හැගීම් වලින් මා සසලව ගිය හෙයිනි. ආදරය ඔහුව ප්‍රීතිමත් කර තැබීය එම ආදරයම ඔහුව බිඳ දැමීය.. එහෙත් ඔහු තවමත් ඈට ප්‍රේම කරයි.. මනුස්ස සන්තානයේ සැටි යැ යි සිතා මට සැනහෙන්නට නොහැකි ඒ හින්දාය. 




ප.ලි-
සංස්කරණය කරන්නෙ  නැතිව අමුවෙන්ම දැම්මෙ මේ මට ඇත්තටම දැනුන විදිය කියල හිතුණ හින්ද. කවිය අවුල් කියල හිතෙනව නං බැනල ගියත් කමන් නෑ..



 
 

52 comments:

  1. කවිය කෙසේ වෙතත් බෝම උස මිනිහෙක් බං උඹගේ යාලුවා.

    ReplyDelete
    Replies
    1. කතන්දරේ පේනේනේ බැලුවම විතරයි වෙන්ට ඕන. වෙනස් කරන්න නං එපා පුතෝ පාට එහෙම දාලා. හැක්

      Delete
    2. කවිය කෙසේ වෙතත් බෝම උස මිනිහෙක් බං උඹගේ යාලුවා.///
      මටත් එහෙම හිතුණ දේශෝ... ග්‍රේට් කොල්ලෙක්...

      නෑ නෑ නෑ පාට ගාල වෙනස් කරන්නෙ නෑ... එහෙම වුණොත් වැඩක් නෑනෙ හිහි.
      ස්තූතියි දේශ තුමා.

      Delete
  2. සිදුවීමට හොඳින් ගැළපෙනවා කවි ටික

    ReplyDelete
  3. සිදුවීම දාලා තියෙන විදිහයි අමුතු.... සුපිරියි

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි කරුටු...
      පාඩි වෙනසක් කරන්නත් එපයි

      Delete
  4. කෑම වගේද ලෑම කිව්වලු

    ReplyDelete
    Replies
    1. හැම කෙනාම ඔය කතාව ං කියනව ඉයන්

      Delete
  5. මචෝ...ග
    කයි ලියන්න බැරි අපිට උඹ මහා සම්පතක්...
    ජජජ
    ජජජ
    ජජජ



    ජ ය වේ වා !!

    ReplyDelete
    Replies
    1. විදානේ මොනව කියනවද මංද...
      තැංකූ බොක්ක

      Delete
  6. වදින තැන්වලට රිදෙන්නම වැදුනා.

    ReplyDelete
    Replies
    1. එහෙනං දැන් අතගාගනින්

      Delete
    2. නිමෝ...
      හිහි.. මං නං මොකුත් කියන්නෙම නෑ මයි..

      ඉවාන් අය්ය.
      අයඩෙක්ස් ටිකක් දෙන්නෙි හික්ස්

      Delete
  7. ජීවිතේ මහා පුදුමාකාරයි බං. පිනක් නැති ගෑනියෙක්

    ReplyDelete
    Replies
    1. එකෙන්ම ඉවාන් අය්යා... ඒ වගේ කොල්ලෙක් එක්ක ජීවත් වෙන්නත් පිනක් තියෙන්ට ඕන...

      Delete
  8. යාලුවට වැරදුනේ කොතනද අනේමන්ද හිතා ගන්න බැහැ .කතාව කියෙව්වට පස්සේ කවිය හොඳටම දැනුන .

    ReplyDelete
    Replies
    1. යාළුවට වඩා අර ගෑණු කෙනා වැරදුණා කියල හිනේනෙ නැද්ද

      Delete
  9. ...//මා ඔහුගේ ඇස් වල දුටුයේ අපරිමිත සෙනෙහසයි//....

    මගේ යාලුවෙකුටත් මේ දේම වුනා.මමත් මගේ යාලුවාගෙන් දැක්කේ ඔහුතුල පැවති අපරිමිත සෙනෙහසමයි.මගෙත් එක්ක කීවා එයා කොතනක හරි හොදින් ඉන්නවනම් මට ඒ ඇති කියලා....

    කවිය නිසා සිදුවීම තවත් ත්‍රිව වෙලා හැගෙනවා

    ReplyDelete
    Replies
    1. නඹ සතුටින් නම මගෙ සතුටද එයමයි කියල සිංදුවක කෑල්ලකුත් තියෙන්නෙ මනෝ...
      ජයවේවා

      Delete
  10. උඹේ යාළුවා බොහොම හොඳ එකෙක් බව පෙනෙනවා... හැබැයි උඹ දකින්නේ, අපිට පෙනෙන්නේ මේ කතාවේ එක පැත්තක් විතරයි. සුදු හාමිනේ උඹට හම්බ උනොත් එයාගේ කතාවත් අහලා අපිට කියපන්. ජයවේවා........

    ReplyDelete
    Replies
    1. හම්බුනොත් දවසක..
      අනිවා ඒ කතාවත් ලියනව බණ්ඩො...
      ස්තූතියි

      Delete
  11. කවි තේරෙන්නේ නැති හන්දා කතාව ලස්සනයි. ආදරේ කරන්ට දන්න පිරිමිත් ඉන්නවා නේ? :P

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඇයි අප්පේ.. ආදරේ කරන්ට දන්න ගැහැණු ත් ඉන්නවද... :P :P :P

      Delete
  12. සිද්ධිය සුප්පා..

    කවිය දෙවරක් සුප්පා !

    ReplyDelete
    Replies
    1. කමෙන්ටුව ඊටත් සුප්පා... හිහි
      :P :P :P

      Delete
  13. මොකක්ද බන් බොට තියෙන හදිස්සිය? ආශා නිරාශාවේ විරහව මැකෙන්නත් ඉස්සර තවත් විරහවක් ගෙනත් මේකට දැම්මේ? බොලා විරහා උල්පතක්ද?

    කවිය අමුවෙන් කියවපු හින්දා විරහවක දුක දැනෙනු ගත්තා
    කවිය යට වූ කතාව දුටුවම කවිය කොතනද සොයා බැලුවා
    පැදුරටත් නොකියාම ගිය වසන්තය සිතේ කොතනද රැඳී තිබුනා
    තරු කරට දෙකක් ළඟ පියෙක් වසන්තය එන පෙර ගමන් බැලුවා

    ගෙදරට සවිය මුදුන් ලීයත් හිමිහිට හිමිහිට ඇද ගහන්න ගත්තා
    කනිමඩල ගැන සිතු ඔහු හට එහි ඇදයක වගක් නොපෙනී තිබුනා
    පෙරදිග සුලන් කල් යල් බලා එන කුණාටුවක පෙර ලකුණු කීවා
    කුණාටුව යට ලීය ගත්තා වැටෙන කැණීමඩලට තව මුක්කු කුමටා

    මතක කුරුසයේ ඔහුව සතපා නුඹ යදම් ඇන ගසා තිබුනා
    කුරුසේ පාමුල නුඹේ පුදසුන වෙනදා නැතිවට හිස්ව තිබුනා
    කඳුළු බීලා වේදනාවෙන් බර පාස්කු කාලය ඔහු ගෙවා තිබුනා
    මරණේ පරදා නැගිටි ඔහුහට දරුවො ළඟ ජීවිතේ සුව රැඳී තිබුනා

    පට්ටයි මචන් අමුවෙන්ම රහයි, මාත් ඔන්න අමුවෙන්ම අත්හැරිය. ජවවෙවා සහෝ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. උඹේ කවියත් ගති සොමියො.. සමාවෙන්න ඕන රිප්ලයි කවියක් ගොතන්න ැර වෙචිච එකට...
      ජයවේවා

      Delete
  14. ටියුබ් ලයිට්... ආයෙත් ඇවිත් බලන්න ඕන..

    ReplyDelete
  15. කයිය ඉස්තරම් මහියෝ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි ශානු අක්කා

      Delete
  16. මට හිතෙන්නෙ ආදරෙන් හිටපු දෙන්නෙක් රණ්ඩු වෙලා, කුණාටුවක් වගේ අනික් කෙනාව විනාශ කරගෙන යන්න ගිහින්.ඒත් කවියා තවමත් අර ගිය කෙනාට ආදරෙයි
    ."මිය යන්නට හිත නැත්තේ ඒකය සෙනෙහෙ පමණක් තවම ඉතිරිය " කියන්නෙ ඒකයි. මේක ඇත්ත අත්දැකීමක්ද ...?

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඇත්ත අත්දැකීමක්.. මට නං නෙවී මගෙ මිතුරෙකුට
      යටින් ලියල හංගල තියෙන කතාව දැක්කෙ නැතෙයි...

      Delete
  17. හ්ම්,දවසක අර සුදු හාමිනේ තේරුම් ගනීවි තමන්ට වැරදුනු බව.උඹේ යාළුවා නියම පිරිමියෙක්.

    ReplyDelete
    Replies
    1. උඹේ යාළුවා නියම පිරිමියෙක්.///
      ඒ හින්ද මයි මේ කවිය ලියවුණේ කියලත් හිතෙනව මනෝජ්
      ස්තූතියි

      Delete
  18. ම්ම්ම්

    පණ ගැහෙන සිරුරත නුඹ ගසා ගිය
    සෙනෙහසක ඉතුරුව මතක ඇණ විතරය
    මියෙන්නට හිත නැත්තෙ ඒකය
    ඒ සෙනෙහෙ විතරක් තවම ඉතිරිය....

    ඇණයක් වගේ හදවත පසාරු කරගෙන ගියා ඒ වචන ටික නම්......

    ReplyDelete
  19. .කවිය ලියල තියෙන්නෙ හරියට කතා නායකයා ඔබ වගේ. හරිම සන්වේදියි.

    හයිලයිට් කරන්න ගිහින් හරි කට්ටක් කන්න වුනානෙ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. හයිලයිට් කරන්න ගිහින් හරි කට්ටක් කන්න වුනානෙ.///
      ඇයි අප්පේ මකැයි වුණේ..
      අනුන්ගේ අත්දැකීමක් තමන්නේ වගේ දැනෙන්න ලියන්න පුලුවං නං මාත් හොදයි ල.. හිහි
      ස්තූතියි අගය කලාට

      Delete
  20. ඒ මනුස්සයා ඇත්තටම ආදරය කරලා තියනවා. වෙන කෙනෙක් නම් ඔය අවස්ථාවට පත් වුනාම වයිර බැඳගනී කියලා හිතෙනවා. නිර්මාණය නියමයි.
    හොඳම කොටස " අරූට හරි හමං රස්සාවක් වත් කරන්න බැරි එකේ සුදු හාමිනේ ට කොහොම කන්න අදින්න දෙනවද දන්නෑ බං " කියන එක. ඔක්කොම කතාවම ඒකෙන් කියවෙනවා කියලා හිතෙනවා .
    නියමයි. සංවේදී මෙව්වා එකක් .

    ReplyDelete
    Replies
    1. බොහෙම ස්තූතියි විමුක්ති..
      මං හිතන්නෙ නෑනෑ වෛර කරන්න දන්න එකෙක්ය කියල එහෙම වුණා නං මෙ කතාව මෙහෙම නොවෙන් ගොඩක් ඉඩ තිබ්බ නෙහ්...
      බොහොමත්ම ස්තූතියි අගය කලාට

      Delete
  21. යාලුවා ගැනනම් මොකවත්ම කියන්නෙ නෑ..ඒත් මල්ලි කවි පෙල නම් ඉස්තරම්....:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. රවි අය්යා..
      සාදරයෙන් පිළිගන්නවා අවන්හලට...
      බොහොමත්ම ස්තූතියි මේ අගය කිරීම රවි අය්යා...

      Delete
  22. හොස්පිටල් ඉද්දි පත්තර බැලුවා කවදාවත් නොබලපු තරම්. දයා ද අල්විස් මහත්මියගෙ ලිපියක තිබුණා ‘සඳ කැන් වැසිලා‘ ගීතයේ යටින් දුවපු සත්‍ය කතාව. මේකත් ඒ වගේමයි. උඹ උඹේ මෙහෙවර හරියට කරලා තියෙනවා. අර සැමියාටත් මගේ ආචාරය.

    බූන්දියේ මේ ලිපියත් වටිනවා බලන්න.
    http://www.boondi.lk/article.php?ArtID=1338

    ReplyDelete
    Replies
    1. අගය කළාට ස්තූතියි මධුවො..මම ඒ ලිපිය බැලුව.. ලල ඇවිත් තමා මේ කමෙන්ට් කරන්නෙ... මං කැමති සිංදුවක්.. ඒක සෑහෙන්න හොදට රසාස්වාදය කරල තියෙයි...
      ජයවේවා

      Delete
  23. ලස්සන කවියක් මචන්.....
    ජය වේවා...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි සමන්ත
      සාදරයෙන් පිළිග්නව අවන්හලට
      ජයවේවා

      Delete
  24. පිවිතුරුය..පළමු පෙම..
    බිහිසුණුය..බිඳුණු දින..
    ලෙන්ගතුය..සුවඳ ඔබ..සුදු හාමිනේ..
    තනිකඩය..තවම මම..

    ReplyDelete
    Replies
    1. හැක්..
      සුදු හාමිනේ ඔබ කොතැනද අද දවසේ...

      Delete
  25. උඹේ යාළුවා විරල ගණයට වැටෙන මනුස්සයෙක් බන්.. එත් ඕනවට වඩා ආදරේ කරන්න ගියාම , ඕනවට වඩා ගරුකරන්න ගියාම, ඕනවට වඩා අහින්දක වෙන්න ගියාම පාරේ යන බල්ලොත් කකුල උස්සන කාලයක් මේක.

    ReplyDelete
    Replies
    1. උඹ හරි මචෝ ඒත් සමහර අය ඉන්නවා ඒ අය හරිම වෙනස් බං.. හරියට අපේ යාළුව වගේ.. ඌ පව්.. එච්චරයි අපිට කියන්න තියෙන්නෙ නේද..

      Delete