06 09 13 - 06 09 14

හුස්ම වැටෙනා වසක් ගෙවුණා
සතුටු කවි කතා අතරේ
මොහොතකට ජීවිතය රැදුණා...

එදා වගෙමයි
ළිහිණි කැල අදත් සරණා
අදත් නොවෙනස්
පහන් කන්දත් එහෙම තිබුණා...

ඇරඹුමක පිය තබන සද
හුසම සේ ළගින් හුන්
සෙවණැල්ල මෙන්
දවස් ගණනක හුස්ම දැනුණා...
සතුටු ඔල්වර දවස් හඩ මැද
මන්දහස රැදි දහස් මුව තුළ
මිහිරිතම අසිරි ගීයක්
හෙමි හෙමින් සුස්මනව ඇසුණා...

කදුළු දහදිය මතින්
නැගෙන ඔල්වර සරින්
සෙමෙන් මුත් නිදහසින්
පා නගමි මම තුටින්...

ළගින් හිද සෙනෙහසින්
අද වගෙම මිතු සිතින්
හිදිනු මැන සොම්නසින්
සවිය නුඹමය ඉදින්........